秋天诗句有哪些
《秋夕》唐·杜牧 银烛秋光冷画屏,轻罗小扇扑流萤。天阶夜色凉如水,坐看牵牛织女星。《望洞庭》唐·刘禹锡 湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。遥望洞庭山水翠,白银盘里一青螺。
《山行》唐·杜牧 远上寒山石径斜,白云深处有人家。停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。译文:沿着弯弯曲曲的小路上山,在那生出白云的地方居然还有几户人家。
山居秋暝 唐·王维 空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。汉江临泛 唐·王维 楚塞三湘接,荆门九派通。江流天地外,山色有无中。
山行(唐)杜牧bai 远上寒山石du径斜,白云深处有人家。停车坐爱zhi枫林晚,dao霜叶红于二月花。望洞庭(唐)刘禹锡 湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。遥望洞庭山水翠,白银盘里一青螺。
不堪红叶青苔地,又是凉风暮雨天。——【唐】白居易《秋雨中赠元九》不觉初秋夜渐长,清风习习重凄凉。——【唐】孟浩然《初秋》碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。
关于秋天的古诗有哪些?
1、行香子·秋与 宋代:苏轼 昨夜霜风。先入梧桐。浑无处、回避衰容。问公何事,不语书空。但一回醉,一回病,一回慵;朝来庭下,光阴如箭,似无言、有意伤侬。都将万事,付与千钟。任酒花白,眼花乱,烛花红。
2、《山居秋暝》【唐】王维 空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。《秋日登吴公台上寺远眺》【唐】刘长卿 古台摇落后,秋入望乡心。
3、天净沙·秋思 作者:马致远 枯藤老树昏鸦,小桥流水人家,古道西风瘦马。夕阳西下,断肠人在天涯。秋词 作者:刘禹锡 自古逢秋悲寂寥,我言秋日胜春朝。晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄。
写秋天的诗句古诗都有哪些?
1、绿池落尽红蕖却,荷叶犹开最小钱。鹧鸪天·寒日萧萧上琐窗 宋代:李清照 寒日萧萧上琐窗,梧桐应恨夜来霜。酒阑更喜团茶苦,梦断偏宜瑞脑香。秋已尽,日犹长,仲宣怀远更凄凉。不如随分尊前醉,莫负东篱菊蕊黄。
2、山行 (唐)杜牧 远上寒山石径斜,白云深处有人家。停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。驱车沿着遥远而又蜿蜒的山路向寒山行进,远望山顶白云缭绕那里居住着几户人家。
3、《山居秋暝》【唐】王维 空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。《山行》【唐】杜牧 远上寒山石径斜,白云生处有人家。
4、自古逢秋悲寂寥,我言秋日胜春朝。一[唐] 刘禹锡《秋词》天阶夜色凉如水,坐看牵牛织女星。一[唐] 杜牧《秋夕》远上寒山石径斜,白云生处有人家。一 [唐]杜牧《山行》 园翁莫把秋荷折,因与游鱼盖夕阳。
描写秋天的诗句有哪些
1、《山行》唐·杜牧 远上寒山石径斜,白云深处有人家。停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。译文:沿着弯弯曲曲的小路上山,在那生出白云的地方居然还有几户人家。
2、描写秋天的古诗汇总如下 《秋风引》唐·刘禹锡 何处秋风至?萧萧送雁群。朝来入庭树,孤客最先闻。《山中》唐·王维 荆溪白石出,天寒红叶稀。山路元无雨,空翠湿人衣。《长安秋望》唐·杜牧 楼倚霜树外,镜天无一毫。
3、山居秋暝 唐·王维 空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。汉江临泛 唐·王维 楚塞三湘接,荆门九派通。江流天地外,山色有无中。
4、忆江南、长相思·山一程、清平乐·村居、西江月·夜行黄沙道中、天净沙·秋。忆江南 忆江南 白居易(唐)江南好,风景旧曾谙。日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。能不忆江南?译文:江南的风景多么美好,风景久已熟悉。
5、《山居秋暝》【唐】王维 空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。《秋夜曲》【唐】王维 桂魄初生秋露微,轻罗已薄未更衣。