王维终南山诗
终南山·王维 太乙近天都,连山到海隅。白云回望合,青霭入看无 分野中峰变,阴晴众壑殊 欲投人处宿,隔水问樵夫 终南山 诗人:王贞白 朝代:唐 终朝异五岳,列翠满长安。地去搜扬近,人谋隐遁难。
《终南山》唐代 :王维太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。译文:巍巍的终南山临近长安城,山连着山一直延伸到海边。
终南山 王维 太乙近天都,连山接海隅。 白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。 欲投人处宿,隔水问樵夫。《终南山》是唐代诗人王维创作的一首五律。
终南山古诗
《终南山》唐朝·王维太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。《游终南山》唐朝·孟郊南山塞天地,日月石上生。高峰夜留景,深谷昼未明。
终南山·王维 太乙近天都,连山到海隅。白云回望合,青霭入看无 分野中峰变,阴晴众壑殊 欲投人处宿,隔水问樵夫 终南山 诗人:王贞白 朝代:唐 终朝异五岳,列翠满长安。地去搜扬近,人谋隐遁难。
终南山 朝代:唐代 作者:王维 太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。译文 巍巍的太乙山临近长安城,山连着山一直蜿蜒到海边。
这句诗出自王维的诗句《钟南山》:欲投人处宿,隔水问樵夫。太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭(ǎi)入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。
“太乙近天都,连山接海隅”是什么意思?
太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。释义 巍巍的太乙山临近长安城,山连着山一直蜿蜒到海边。白云缭绕回望中合成一片,青霭迷茫进入山中都不见。
太乙近天都,连山接海隅。出自唐代王维《终南山》太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。译文 巍巍的终南山高入云霄,与天帝的都城临近。
首联“太乙近天都,连山接海隅”,先用夸张手法勾画了终南山的总轮廓。这个总轮廓,只能得之于遥眺,而不能得之于逼视。所以,这一联显然是写远景。“太乙”是终南山的别称。
首联“太乙近天都,连山接海隅”,先用夸张手法勾画了终南山的总轮廓。这个总轮廓,只能得之于遥眺,而不能得之于逼视。所以,这一联显然是写远景。 “太乙”是终南山的别称。终南虽高,去天甚遥,说它“近天都”,当然是艺术夸张。
太乙近天都,连山接海隅 白云回望合,青霭入看无 分野中峰变,阴晴众壑殊 欲投人处宿,隔水问樵夫 赏析: 王维之诗自古有“诗如画”之说。品其诗如赏中国画。
王维终南山诗句
1、终南山·王维 太乙近天都,连山到海隅。白云回望合,青霭入看无 分野中峰变,阴晴众壑殊 欲投人处宿,隔水问樵夫 终南山 诗人:王贞白 朝代:唐 终朝异五岳,列翠满长安。地去搜扬近,人谋隐遁难。
2、太乙近天都,连山接海隅。出自唐代王维《终南山》太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。译文 巍巍的终南山高入云霄,与天帝的都城临近。
3、原文 《终南山》 唐代:王维太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。释义 巍巍的太乙山临近长安城,山连着山一直蜿蜒到海边。
4、《终南山》唐代 :王维太乙近天都,连山接海隅。白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。译文:巍巍的终南山临近长安城,山连着山一直延伸到海边。
5、白云回望合,青霭入看无。分野中峰变,阴晴众壑殊。欲投人处宿,隔水问樵夫。《终南山》是唐代诗人王维创作的一首五言律诗。首联写终南山的远景,渲染高耸入云、连绵不绝的浑茫气象。