“终南望余雪”这首古诗全诗拼音怎么写?
1、《zhōnɡ nán wànɡ yú xuě》《终南望余雪》zǔ yǒnɡ 祖咏 zhōnɡ nán yīn lǐnɡ xiù,jī xuě fú yún duān。终南阴岭秀,积雪浮云端。lín biǎo míng jì sè,chéng zhōng zēng mù hán。
2、《终南望余雪》古诗带拼音:终zhōng南nán阴yīn岭lǐng秀xiù,积jī雪xuě浮fú云yún端duān。林lín表biǎo明míng霁jì色sè,城chéng中zhōng增zēng暮mù寒hán。
3、《终南望余雪》是一首咏雪诗。诗的前三句从“望”字着眼,句句写雪景,描绘了从长安城里看到的终南山阴岭的秀色。最后一句露出作者原意,抒发了感慨,由雪霁后寒气加重,想到城中人的受冻。
4、终南望余雪古诗带拼音 《zhōnɡ nán wànɡ yú xuě》《终南望余雪》 zǔ yǒnɡ祖咏 zhōnɡ nán yīn lǐnɡ xiù,jī xuě fú yún duān。 终南阴岭秀, 积雪浮云端。
5、全诗咏物寄情,意在言外,精练含蓄,朴实俏丽,意境清幽,给人以清新之美。古诗原文 《终南望余雪》作者:祖咏(唐)终南阴岭秀,积雪浮云端。林表明霁色,城中增暮寒。
终南望余雪的意思
1、《终南望余雪》意思是:遥望终南,北山秀丽,皑皑白雪,若浮云间。雪后初晴,林梢之间闪烁着夕阳余晖,晚时分,长安城内又添了几分积寒。《终南望余雪》唐代 祖咏 原文:终南阴岭秀,积雪浮云端。
2、《终南望余雪》由唐代祖咏所作,它的意思是:终南山的北面山色秀美,山上的皑皑白雪好似与天上的浮云相连。雪后初晴,林梢之间闪烁着夕阳余晖,傍晚时分,城中又添了几分积寒。
3、终南望余雪 祖咏终南阴岭秀,积雪浮云端。 林表明霁色,城中增暮寒。 --- 【诗文解释】 终南山北岭的景色秀丽,积雪好像浮在云端上。初晴的阳光照在树林末梢,傍晚的长安城中增添了寒意。 【词语解释】 林表:林外。
4、译文:终南山的北面,山色多么秀美;峰顶上的积雪,似乎浮在云端。雨雪晴后,树林表面一片明亮;暮色渐生,城中觉得更冷更寒。《终南望余雪》是唐代诗人祖咏创作的咏雪诗。原文:终南望余雪 终南阴岭秀,积雪浮云端。
5、古诗意思终南望余雪朝代:唐代作者:祖咏原文:终南阴岭秀,积雪浮云端。林表明霁色,城中增暮寒。译文终南 山的北面 ,山色多么秀美;峰顶上的积雪,似乎浮在云端。
终南望余雪古诗带拼音
《zhōnɡ nán wànɡ yú xuě》《终南望余雪》zǔ yǒnɡ祖咏zhōnɡ nán yīn lǐnɡ xiù,jī xuě fú yún duān。终南阴岭秀, 积雪浮云端。
《终南望余雪》古诗带拼音:终zhōng南nán阴yīn岭lǐng秀xiù,积jī雪xuě浮fú云yún端duān。林lín表biǎo明míng霁jì色sè,城chéng中zhōng增zēng暮mù寒hán。
《终南望余雪》拼音版如下:《zhōnɡ nán wànɡ yú xuě》《终南望余雪》zǔ yǒnɡ 祖咏 zhōnɡ nán yīn lǐnɡ xiù,jī xuě fú yún duān。终南阴岭秀,积雪浮云端。
终南望余雪 / 终南望残雪 唐代:祖咏 终南阴岭秀,积雪浮云端。林表明霁色,城中增暮寒。译文:终南山的北面山色秀美,山上的皑皑白雪好似与天上的浮云相连。
终南望余雪拼音版
1、《zhōnɡ nán wànɡ yú xuě》《终南望余雪》zǔ yǒnɡ祖咏 zhōnɡ nán yīn lǐnɡ xiù,jī xuě fú yún duān。终南阴岭秀, 积雪浮云端。
2、《终南望余雪》古诗带拼音:终zhōng南nán阴yīn岭lǐng秀xiù,积jī雪xuě浮fú云yún端duān。林lín表biǎo明míng霁jì色sè,城chéng中zhōng增zēng暮mù寒hán。
3、问题三:终南望余雪里的林表明霁色的霁色是什么意思 霁色:明亮的颜色 终南望余雪⑴ 终南阴岭秀⑵,积雪浮云端。 林表明霁色⑶,城中增暮寒。[1] 2注释译文 作品注释 ⑴终南:山名,在唐京城长安(今陕西西安)南面六十里处。