关于教育的古诗句(关于教育的古诗)
1、令公桃李满天下,何用堂前更种花。——唐朝白居易《奉和令公绿野堂种花》译文:令公的学生遍布天下,何须在房前再种花呢。自闻颖师弹,起坐在一旁。
2、《题弟侄书堂》唐代:杜荀鹤 何事居穷道不穷,乱时还与静时同。家山虽在干戈地,弟侄常修礼乐风。窗竹影摇书案上,野泉声入砚池中。少年辛苦终身事,莫向光阴惰寸功。
3、南山栋梁益稀少,爱材养育谁复议。——唐.柳宗元 不是虚心岂得贤。——宋.王安石 学非探其花,要自拨其根。——唐.杜牧 莫等闲,白了少年头,空悲切。
(图片来源网络,侵删)
4、《孟母三迁》 刘向 邹孟轲母,号孟母。其舍近墓。孟子之少时,嬉游为墓间之事。孟母曰:“此非吾所以居处子。”乃去,舍市旁。其嬉游为贾人炫卖之事。孟母又曰:“此非吾所以处吾子也。”复徙居学宫之旁。
5、少壮不努力,老大徒伤悲。(汉乐府《长歌行》) 百学须先立志。(朱熹) 宝剑锋从磨砺出,梅花香自苦寒来。 笔落惊风雨,诗成泣鬼神。(杜甫) 别裁伪体亲风雅,转益多师是汝师。(杜甫) 博观而约取,厚积而薄发。
(图片来源网络,侵删)